Thomas Smith will set you free tijdens de Gentse feesten

Thomas Smith stond bijna twee maand niet op het podium en had er dus stevig zin in om tijdens de Gentse feesten op te treden. Het comedyfestival van de Gentse feesten pakt uit met Smith zijn nieuwe show. Ik denk dat iedereen het eens was dat Thomas Smith 200% in vorm was. Hij vertelde met tomeloze energie en was zichtbaar enthousiast om terug op te treden. Hij vertelde over het leven als vader, over zijn ontembare luiheid en gevoel van stoerheid. Ik zal ook niet meer snel in zo'n uitvergrootspiegel kijken. Smith is echt grappig en de combinatie van vertellen en uitbeelden is met tijden hilarisch. Een echte aanrader! Mijn score: 9.5/10

Comedy try-out tijdens de Gentse feesten

Het was aan Steven Mahieu om de spits af te bijten op één van de comedy try-outs georganiseerd door comedycafé The Joker. Hij vertelde best geinige dingen maar een beetje vaart ontbrak in zijn try-out. Het verschil bleek al snel toen Veerle Malschaert met een grote portie zelfverzekerheid op het podium stond. Veerle Malschaert bekend van Flikken (waar ze zelf misschien toch wel wat van wakker ligt) bleek onmiddellijk in goede vorm en stak bij wijze van introductie haar jurk omhoog om te tonen hoe zwanger ze nu wel al was. Ze maakte grappige vergelijkingen tussen haar bevalling en die van katten. Vertelde over de lijstjes die ze voor haar vriend (Jeroen Leenders) maakt en trachtte contact te leggen met de andere zwangere vrouwen in de zaal. Ze stond rotsvast en met vuur op het podium. Het was heel erg duidelijk dat Veerle niet aan haar proefstuk toe is en een ruwe comedian is. Daana Gunter Lamoot, euh, neen David Galle op het podium. Beluister hem en toon geen beelden en je verwart hem zo met Lamoot. Gelukkig is David Galle geen flauw afkooksel of een look-a-like. David Galle is buitengewoon grappig en vertelt boeiende en humoristische dingen. Zo had hij het over zijn zoontje en het vreemde bankwezen... De laatste performer was Jeroen Leenders, ook bekend net als de voorgaande van Comedy Casino. Hij kwam wat nochalant aandraven op het podium en gaf te kennen wat hij allemaal niet in zijn nieuwe show zou brengen. Een leuke tactiek om het toch over al deze onderwerpen te hebben. Hij bracht onder andere een pleidooi voor de chauffeurs die onder invloed rijden. Ik ben wel niet zker of het idee voor de fluo-hesjes en de schildertaak van de politie ooit het daglicht zullen zien. Net zoals David Galle zag hij wel enig nut in een lichtgevende penis. Mijn top 4 1. David Galle 2. Veel Malschaert 3. Jeroen Leenders 4. Steven Mahieu

Tom Van Stiphout

Tom Van Stiphout is een talentvol gitarist die reeds speelde bij Clouseau en samenwerkte met Milow. Hij bracht een cd uit onder eigen naam "Working man" en speelde heel wat liedjes uit die plaat in de spiegeltent tijdens de Gentse feesten. Het was sfeervol en aangename muziek. Hij vertelde zelf dat hij vooral rustige en triestigere songs schrijft en speelt. Dat was ook wat het publiek kreeg. In de ruimte van de spiegeltent is dergelijke muziek ideaal en zorgt voor bekoorlijke intimiteit. Een geslaagd optreden van Tom waarbij hij interactie zocht met het publiek. We gaan alvast op zoek naar z'n cd!

California door Ter Bescherming van de Jeugd

Een try-out in het Tinnenpottheater van Ter Berscherming van de Jeugd! En bovendien tijdens de zwoele Gentse Feesten! Het was ondertussen even geleden dat we de vorige voorstelling zagen dus we waren benieuwd naar de try-out van California. Ter Bescherming van de Jeugd valt te vergelijken met Kommil Foo maar ze komen frisser en spontaner over. Het duo bestaat uit Dries Heyneman en Tim Goditiabois, twee psychologen die na een aantal caféoptredens merkten dat ze een geslaagd komisch duo vormen. Ze wonnen in 2008 het Leids Cabaret festival. De voorstelling ging door in één van de zeven zalen van het Tinnenpot, de Bonbonnière. Een kleine maar sfeervolle zaal. We zaten op de eerste rij (met alle gevolgen vandien?). De show begon schokkend en lachwekkend tegelijkertijd, Dries Heyneman ging bungelend aan een touw,... opgehangen. Tim Goditiabois vertelde ondertussen over hun pianist die hun duidelijk nauw aan het hart lag maar uit het leven was gestapt. Tim en Dries brachten de gebeurtenis terug tot een indeling van soorten mensen. Ze deden een experiment met het publiek wat leidde tot grappige situaties. Blijkbaar bevonden zich in de zaal een groot aantal psychoten. Ook de bevestiging van de indeling aan de hand van twee 'vrijwilligers' uit het publiek was geslaagd en zeer grappig! De liedjes waren bijzonder vrolijk en lachwekkend. De interactie tussen Tim en Dries is schitterend. Dries zijn mimiek is formidabel en brengt werkelijk iedereen aan het lachen. Dat Dries een bijzondere band heeft met geiten mocht ook blijken op het eind. Uitleg geven over deze hilarische scène zou zonde zijn maar dient aansporend te werken om allen te gaan kijken binnenkort naar "Ter Bescherming van de Jeugd". Jammer genoeg nog geen filmpjes gevonden van de nieuwe show maar wel van het Huiskamerfestival te Amsterdam.

Tour de Farce - Steven Goegebeur, Xander De Rijcke en Bart Cannaerts

Steven Goegebeur was MC van de avond. Het was sniksheet in het gebouw van het Crombrugghe Genootschap. Net zoals vorige zaterdag bleek er weinig frisse lucht binnen te sluipen. Steven begon dus maar wist me niet te bekoren met zijn flauwe grappen. Hij heeft nochtans de précense om publiek te entertainen. Hij moest het vooral hebben van een aantal one-liners. Bram, denk ik, ken ik reeds uit de DNA improvisatieshow. Hij begon wat nerveus en tastte het publiek wat af. Hij wist niet echt te boeien hoewel hij de iets minder nuchtere toeschouwer al gauw aan het lachen bracht. Hij had het over pissen met een erectie en allerhande vreemde gebeurtenissen in zijn dagelijks leven. Ik vond hem absoluut niet geslaagd, hij zocht ook voortdurend aandacht uit het publiek. Een kuch of één vreemde lach en hij moest het toch even vermeldden. Een flauwe start, nochtans was hij de grappigste van de DNA improshow. Ik vond hem allessinds grappiger in groep. Dan kwam de verrassingsact van de avond, Xander De Rijcke. 'Oei,' dacht ik. Ik heb deze show vorige week gezien.... Ik vreesde dus voor een herhaling, maar dat bleek buiten de kunde van Xander gerekend. Hij kwam scherp uit de hoek en had onmiddellijk het publiek in zijn greep. Sommige grappen en verhalen waren uiteraard gelijkaardig met vorige week maar de aanloop was helemaal anders. Xander baande zijn weg naar de grappen en hun ontknopingen op een andere manier en bijgevolg wist de show mateloos te boeien. Ik had schrik om een déjà-vu gevoel te krijgen maar kreeg in de plaats een verbeterde en originele show van Xander De Rijcke die grappig en spitsvondig was. Tijd voor Bart Cannaerts, een paar dagen geleden nog tussen het publiek bij de Vijf. Hij kwam spontaan over en had zin in een fijne afsluiter. Hij begon een beetje typegewijs wat me minder interesseerde. Na een tiental minuten bleek de echte Bart Cannaerts vertrokken. Hij had het over konijntjes, ; Hij kwam grappig, eerlijk en creatief uit de hoek. Hilarisch was het moment waarop hij een muzikant uit het publiek haalde. Hij wist volgens mij niet dat deze Lode zelf ook een comedian was (DNA impro), maar wist Lode te overtuigen om hem te leren gitaar spelen. Nadien bleek dan wel dat Bart blijkbaar al meer dan eens gitaar had gespeeld. Hij bracht een fantastisch nummer over Luc Beacourt en het liedje "Zeg het gewoon" was heel stereotiep en grappig. Bart Cannaerts vond het leuk en bleef maar gaan en een vervolg breien aan zijn optreden in die warme maar gezellige zaal. Uiteindelijk nam Cannaerts dan toch afscheid en nam zijn lege glas (deels geledigd door een dorstige zaal) mee. De optredens waren ongetwijfeld in stijgende lijn en Xander De Rijcke en Bart Cannaerts zorgden voor comedy op hoog niveau! Mijn score: 8/10

De vijf - Henk Rijckaert, Wim Helsen, Iwein Segers, Begijn le Bleu en Gunter Lamoot

Plaats van optreden, de centrale nabij de Dampoort. Een avond comedy, een avond van try-outs van maar liefst 5 stand-uppers. De avond begon met mc, Iwein Segers. Iwein Segers blonk vanavond uit in valse onbescheidenheid. Hij wou de trucs van bekende comedians en vooral van zichzelf blootgeven. Dat deed hij op een gespeelde onhandige manier en het publiek vond het best ok. Hij was mc en kwam dus met korte fragmenten van zijn nieuwe show op het podium. Hij kondigde met veel enthousiasme Henk Rijckaert aan. Henk Rijckaert speelde een stukje uit zijn nieuwe show die wellicht Karton zal heten. Na het optreden tijdens de Comedy Casino festival waren de verwachtingen hoog! Hij wou het vooral hebben over werkzaamheden aan zijn gekochte huis. Jammer genoeg brengt dat ergernissen met zich mee en die bleken best grappig te zijn. De grappen gingen van loodgieters, avonturen in de Gamma tot waanzinnige en nutteloze producten uit de Colruyt. De humor en situaties waren heel herkenbaar. De interactie met het publiek leverde grappige situaties op. Ik vond het materiaal dat Henk bracht goed en mits wat rijping benadert hij vast opnieuw het hoge niveau van de vorige show! De volgende show zal wellicht gaan over zwangerschappen en lieve kinderen van 2 jaar. De blog van Henk. Nadat Iwein zijn zelfrelativerende liedjes had gebracht was het de beurt aan Wim Helsen. Hij kwam op, een beetje met gespeelde onzekerheid. Nadat hij net was gestart viel de show stil want een vreemd stemmetje overstemde Wims show. Uiteraard was deze stem Wim zelf die zichzelf volledig kwam afbreken. Wim bleek volgens de stem een zielig kereltje te zijn die zelfs heel jaloers kon zijn, jaloers op een vijs. Wat Wim Helsen ging vertellen was dus volgens de stem allerminst grappig. Daarna probeerde Wim op het podium dit opnieuw te ontkrachten aan de hand van een moppenboek, alles bleek grappig te zijn. Het einde werd weer geleid door de opgenomen stem die Helsen in de grond boorde. Je merkt, het was een absurd fragment en niet altijd even geslaagd. Misschien was het doel niet helemaal duidelijk omdat hij natuurlijk maar een fragment bracht... ik ben er niet zo goed uit. Maar zoals Wim Helsen zei: "Dat komt nog wel" Begijn le Bleu was ons tot nu toe onbekend. Hij vertelde het verhaal van de gehandicapte en zielige Sammy. Begijn kan vloeiend en intrigerend vertellen. Ik was geboeid en aan de stilte en nadien applaus te horen bleek dat ook zo te zijn met het publiek. Het enige wat ontbrak was een flinke dosis humor. De enkele grappen waren niet altijd even geslaagd. Neen, Begijn le Bleu veel tegen. Als afsluiter kwam Gunter Lamoot. Mijn vriendin merkte op dat hij er tegenwoordig opvallend netjes uitziet. Niettemin wond hij er geen doekjes om. Hij had nog geen nieuw materiaal voor zijn nieuwe show van september/oktober. Hij ging dus maar wat doen. Lamoot was zonder iets te doen als hilarisch. Hij sprong van de hak op de tak. Hij voerde een goocheltruc uit die er geen bleek te zijn. Hij bracht gedichten die verborgen grapjes bleken te zijn (Lente aan de Noordpool) Het hoogtepunt was ongetwijfeld de kinderlijke versie van een wereldhit die Gunter inzong als kind (waar of niet waar?) Gunter Lamoot vulde zijn tijd grotendeels met nonsens, maar daar is hij ijzersterk in. Ik was alvast laaiend enthousiast en wil gerust Smurf spelen tijdens de show! Een fragment uit de Slimste Mens! Mijn score: 9/10

De kreuners

De kreuners treden traditiegetrouw tijdens de Gentse feesten op. Om 23u begon het optreden op het St. Baafs. Het plein stond afgeladen vol en de sfeer zat goed. Dit jaar viert men het 30-jarig bestaan van de kreuners en men houdt dus een bijzondere tournee. De bezetting wordt eveneens een dagje ouders maar de toevoeging van Axl Peleman is een schot in de roos. Walter zong met de band eerst iets minder bekende nummers maar telkens als Walter het publiek toesprak werd het uitzinnig van vreugde. Ze brachten onder andere "Koes Koes kreten", "Ik dans wel met mezelf". Vanaf Layla barstte het publiek los in meeschallen van de teksten. Daarna volgde nog het voortreffelijke "Ik was verliefd op Chris Lomme", "Ik wil je", "Zo jong", "Zij heeft stijl", "Nee oh Nee" en "Ja". Ze brachten een tof en sfeervol concert. St. Baafs was in de ban en ik ook. Hiep hiep hoera voor de kreuners.... Wat daarna volgde was minder cultureel... Mijn score: 8.5/10

Gentse feesten met/dankzij Radio1

Radio1 schonk vorige week 5 duotickets weg voor het optreden van Sioen op St. Jacobs. We namen deel en wonnen 2 tickets. We trokken deze namiddag richting Koningstraat en werden hartelijk verwelkomt door de mensen van vzw Trefpunt. We werden dus onthaald in het mooie gebouw van het Griffioen met een glaasje cava en een hapje. Daar konden we kennis maken met de andere winnaars en met een filmproject van Benjamin Van De Walle. Hij ging naar Johannesburg, Zuid-Afrika om er een driedaags project te leiden ivm hedendaagse dans. Het leverde een heel harmonisch, kleurrijk en mooi gefilmd videobeeld van Johannesburg op. Na deze film nam de gids Jacques ons mee naar de Veldstraat om het hotel d'Hane Steenhuyse te bezoeken. Onder het motto "Leven in een stadspaleis" vertelde een zeer enthousiaste en kritische gids het verhaal van het prachtige huis. Daarop volgde een kort en snel bezoek aan het stadshuis. De buitenkant van het gebouw wordt elke dag door honderden toeristen gefotografeerd maar de binnenkant is eveneens prachtig en indrukwekkend. We wandelden met het gezelschap naar het Baudelopark en kregen een cocktail als aperitief. Nadat de vrolijke toon was gezet gingen we met z'n allen eten in de mosseltent. We kregen heerlijke mosseltjes voorgeschoteld en konden drinken naar wens. We pikten na de lekkere maaltijd een stukje mee van het het optreden van Hannelore Bedert. Hannelore's stem wordt omschreven als "een fantastische stem, zelden zo eerlijk gezien, vrouw met ballen, groot talent en parels van liedjes". Ik kan deze opmerkingen alleen maar beamen. Ze kwam zo spontaan en onvermoeibaar over. Ze zong met een Mira-achtige stem en bracht West-Vlaanderen en Oost-Vlaanderen in één klap tot één geheel. Ze wist de overvolle Spiegeltent te bekoren en ik kon het alleen maar jammer vinden dat ik enkel de vier laatste nummers had gehoord. Na dit optreden volgde er een koffie en ijsje in het Baudelopark waarna het gehele gezelschap naar St. Jacobs trok voor de headliner. We mochten backstage tijdens het optreden van Sioen. Een gelegenheidsconcert voor Oxfam. Nelson Mandela wordt negentig jaar en Sioen bracht in dat kader een bezoek aan Soweto en schreef samen met plaatselijke muzikanten muziek. Zelden Frederik Sioen zo bewegelijk en enthousiast gezien als nu. Hij was ijzersterk aan het optreden, alleen bleef het publiek wat mak staan, of stond men gewoon perplex.... De nummers waren ritmisch en amusant. Enige kritiek, we zijn iets langere en diepzinnigere teksten gewoon van Sioen. Toch was het wat mij betreft een geslaagd optreden en wat bleek naar het einde toe, de backingvocals waren geweldige zangers, dat mocht gerust iets vroeger tot zijn recht gekomen zijn.

Gent Jazz - Gabriël Rios, CocoRosie en Soil en Pimpsessions

Gent Jazz festival, het klinkt heel anders dan Blue note Record festival maar Gent heeft een extra troef tijdens de zomer. Vorig jaar bezochten we voor het eerst het festival. Vandaag stond achtereenvolgens vanaf half vijf Dez Mona & Go Tell, Gabriël Rios met Jef Neve en Kobe Proesmans, CocoRosie en afsluitend Soil & Pimpsessions op het podium. Dez Mona en Go Tell misten we maar kwamen net op tijd voor de start van Gabriël Rios. Hij begon met het nummer Vodoo chile, een cover van Jimi Hendrix. Daarna volgden nog tal van zalig nummers die telkens op een intimistische manier werden gebracht. Rios bracht een paar toppers zoals een wonderlijke versie van Stay en Angelhead. Hij kan echt ongelofelijk sterk zingen. De samenwerking met pianist Jef Neve en percussionist Kobe Proesmans is zeer geslaagd. Het verrijkt de muziek en doet het geheel knap klinken. Je merkt ook dat de drie met enorm enthousiasme en plezier op het podium staan. De set klonk heel jazzy en was geslaagd maar nu en dan toch snakken naar een nummer met iets exotischere klanken. Na Gabriel Rios werd het tijd voor CocoRosie, een onbekende groep voor ons maar blijkbaar niet voor het aanwezige publiek. De band bestaat uit twee zussen. De groep werd aangekondigd als excentriek en dat bleek onmiddellijk. De twee waren verkleed als een soort katachtigen en reflecteerden. Ze brachten een jonge pianist mee die een prachtige opener speelde. Nadien volgden tal van nummers en de zussen toonden hun kunnen. Ze voelen zich duidelijk goed in R&B, klassiek muziek, dance, enz.... Ik stond eerst wat wantrouwig en onwennig maar het immense enthouisiasme van het publiek zorgde ervoor dat we bleven luisteren en kijken. Dat kijken kwam aan bod via de projectie op een videoscherm, de beelden waren heel artistiek en angstaanjagend bij tijden. CocoRosie was dus best ok. Ik was vooral onder de indruk van mogelijkheden van hun beatboxer Tim, dat was werkelijk incredible! Als afsluiter volgde Soil & Pimpsessions. De groep speelt volledig instrumentaal en een verloren gelopen Mexicaanse cowboy praatte de nummers aan elkaar. Een drukke bezetting, ongetwijfeld bestaande uit klassemuzikanten; een trompettist, een saxofonist, een drummer, iemand aan de keyboards. Jammer genoeg stond de muziek loeihard en wist de stijl me niet echt te bekoren.... Mijn score: 8/10

Walschaerts & Polderman

Raf Walschaerts zit niet stil en zijn broer Mich is momenteel in China voor de opnames van "China voor beginners". Raf stak samen met Katinka Polderman een voorstelling in elkaar waarin ze afwisselend hun eigen werk promoten. De Nederlandse Polderman hoopt uiteraard dat ze zo naambekendheid verwerft in België. Beiden stopten hun eigen werk in een nieuw kleedje door een ander instrument te gebruiken of door een duet te vormen. De voorstelling ging door in het Conservatorium (Hoogpoort) in Gent tijdens de Gentse feesten. Tijdens de feesten hangt er steeds een geweldige sfeer in Gent en dat was vandaag absoluut het geval. Het was de eerste maal dat we Katinka Polderman aan het werk zagen, we hadden er vertrouwen in aangezien Kommil foo blijkbaar interesse vertoont in haar. Katinka zong nu en dan een nummer van Kommil foo en Raf deed hetzelfde met werk van Katinka, dat leverde leuke momenten op. Met een ode aan Christina Aguilera liet ze iedereen bulderen van het lachen. Ook het nummer "Onverwachts bezoek" is geweldig! Katinka Polderman klinkt heel Hollands maar is op en top humoristisch. Een fijne samenwerking! Mijn score: 8/10