Tribute to Andy Kaufman

Andy Kaufman werd geboren in New York, 1949 en overleed amper 35 jaar later. Andy Kaufman was een comedian maar werd liever een zang- en dansman genoemd. Kaufman werd bekend door zijn filmrol in Taxi samen met Danny DeVito en Judd Hirsch. Ik wist niks van Kaufman voor ik naar de Tribute ging, georganiseerd door een aantal Vlaamse comedians waaronder Wim Helsen, Jelle De Beule, Raf Coppens, Gunter Lamoot, Iwein Segers, Bart Cannaerts, Philippe Geubels, Maaike Neuville, Gigli en nog een aantal anderen. Iwein Segers leidde de avond en kwam eerst tevoorschijn als Erwin Degers. Hij zou een aantal gasten ontvangen later op de avond. Afwisselend kwam filmpjes op het scherm van de echte Andy Kaufman. Het werd al snel duidelijk dat het een vreemd persoon betrof die Andy Kaufman en Wim Helsen trad in zijn voetsporen met de imitatie van Elvis Presley waarvoor Kaufman soms zo geprezen werd en tegelijkertijd afgekraakt.

Andy Kaufman Elvis Impresion - watch more funny videos

Maaike Neuville kwam als gast bij Iwein Segers in de zetel zitten en wat volgde wat een discussie tussen een pas gescheiden koppel. Iwein liet zich vrolijk gaan en Maaike speelde grandioos de rol van chagrijnige underdog. Twee hevige en duistere individuen kwamen hun imago oppoetsen wat jammerlijk mislukte wanneer the big boss het op zijn heupen kreeg van zijn Poolse vriendin. Philippe Geubels daagde mensen uit voor een gevecht van man tot vrouw waarop reactie kwam vanuit het publiek. Niemand minder dan Roos Van Acker en een andere blonde juffrouw van VT4 gingen de uitdaging aan (opgezet spel!?). Vitalski kwam met zijn eigen versie van Kaufmans poppenspel. Vitalski had zijn eigen buikspreekpop mee en leverde een prachtprestatie. Hij ratelde een verhaal af dat bestond uit uitsluitend woorden met klinker 'o'. Tijdens de pauze was het tijd voor melk en koekjes. Andy Kaufman liet namelijk ooit een voltallige zaal vervoeren naar een school waar men melk met koekjes kon nuttigen. Nog absurder was een acte-de-présence van een majorettenvereniging. Ook het aanwezige spook bleef kuieren in de gangen en ging na de pauze terug in het publiek zitten. Na de pauze werd het nog absurder en kwam onder andere Gunter Lamoot optreden. Hij kwam op en ging terug af. Jelle De Beule kwam imitaties doen en sloot af met een imitatie van Eddy Wally. Hij kwam niet terug vanachter de par-a-vent, maar de Voice of Europe himself deed dat wel. Hij ver(r)astte het publiek op een aantal liedjes. Er werd gelukkig afgesloten met een filmpje van Kaufman waarin hij op een trieste en neurotische manier verteld over het 'slechtste' publiek ooit. Het was een ronduit schitterende avond met een intelligent start en absurd einde. Andy Kaufman was een vreemd persoon die graag zijn publiek op het verkeerde spoor zette. Kaufman intrigeert en roept tegelijkertijd angst op... Mijn score: 9,5/10

Tour de Farce - Steven Goegebeur, Xander De Rijcke en Bart Cannaerts

Steven Goegebeur was MC van de avond. Het was sniksheet in het gebouw van het Crombrugghe Genootschap. Net zoals vorige zaterdag bleek er weinig frisse lucht binnen te sluipen. Steven begon dus maar wist me niet te bekoren met zijn flauwe grappen. Hij heeft nochtans de précense om publiek te entertainen. Hij moest het vooral hebben van een aantal one-liners. Bram, denk ik, ken ik reeds uit de DNA improvisatieshow. Hij begon wat nerveus en tastte het publiek wat af. Hij wist niet echt te boeien hoewel hij de iets minder nuchtere toeschouwer al gauw aan het lachen bracht. Hij had het over pissen met een erectie en allerhande vreemde gebeurtenissen in zijn dagelijks leven. Ik vond hem absoluut niet geslaagd, hij zocht ook voortdurend aandacht uit het publiek. Een kuch of één vreemde lach en hij moest het toch even vermeldden. Een flauwe start, nochtans was hij de grappigste van de DNA improshow. Ik vond hem allessinds grappiger in groep. Dan kwam de verrassingsact van de avond, Xander De Rijcke. 'Oei,' dacht ik. Ik heb deze show vorige week gezien.... Ik vreesde dus voor een herhaling, maar dat bleek buiten de kunde van Xander gerekend. Hij kwam scherp uit de hoek en had onmiddellijk het publiek in zijn greep. Sommige grappen en verhalen waren uiteraard gelijkaardig met vorige week maar de aanloop was helemaal anders. Xander baande zijn weg naar de grappen en hun ontknopingen op een andere manier en bijgevolg wist de show mateloos te boeien. Ik had schrik om een déjà-vu gevoel te krijgen maar kreeg in de plaats een verbeterde en originele show van Xander De Rijcke die grappig en spitsvondig was. Tijd voor Bart Cannaerts, een paar dagen geleden nog tussen het publiek bij de Vijf. Hij kwam spontaan over en had zin in een fijne afsluiter. Hij begon een beetje typegewijs wat me minder interesseerde. Na een tiental minuten bleek de echte Bart Cannaerts vertrokken. Hij had het over konijntjes, ; Hij kwam grappig, eerlijk en creatief uit de hoek. Hilarisch was het moment waarop hij een muzikant uit het publiek haalde. Hij wist volgens mij niet dat deze Lode zelf ook een comedian was (DNA impro), maar wist Lode te overtuigen om hem te leren gitaar spelen. Nadien bleek dan wel dat Bart blijkbaar al meer dan eens gitaar had gespeeld. Hij bracht een fantastisch nummer over Luc Beacourt en het liedje "Zeg het gewoon" was heel stereotiep en grappig. Bart Cannaerts vond het leuk en bleef maar gaan en een vervolg breien aan zijn optreden in die warme maar gezellige zaal. Uiteindelijk nam Cannaerts dan toch afscheid en nam zijn lege glas (deels geledigd door een dorstige zaal) mee. De optredens waren ongetwijfeld in stijgende lijn en Xander De Rijcke en Bart Cannaerts zorgden voor comedy op hoog niveau! Mijn score: 8/10