In deze film staan de tienerkinderen van een lesbisch koppel centraal. De zoon is benieuwd om zijn biologsiche vader te ontmoeten. Wanneer zijn zus 18 wordt, gaat ze op zoek naar de biologsiche vader, Paul (Mark Ruffalo). Wat volgt zijn een reeks vreemde en grappige situaties.
Het verhaal geeft veel ongewone en alternatieve gezinsituaties weer. De namen van de kinderen bijvoorbeeld: Sophie en Laser, speciale leefgewoonten,...
Mijn score: 8,5/10
Een overzicht van films, boeken, theater, comedy,... die ik las, bezocht, bekeek enz...
Posts tonen met het label Yaya DaCosta. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Yaya DaCosta. Alle posts tonen
zondag 18 december 2011
woensdag 27 augustus 2008
Take the lead
Antonio Banderas speelde reeds in heel wat films mee, waarvan het merendeel niet geweldig is. Banderas heeft het Spaanse accent met zich mee en weet het vrouwelijke publiek naar elke film in de zalen te lokken. Take the lead heeft veel weg van opnieuw een one-manact. Het verhaal is eveneens reeds uitgemolken, een man die besluit een "moeilijke" studenten te boeien en op het rechte pad te brengen.
Banderas kruipt in de huid van Pierre Dulaine, een Franse New-Yorker die op een avond een jonge kerel een autoruit ziet inslaan. Hij besluit het voorval aan te geven op de plaatselijke school aangezien het gaat over de wagen van één van de leerkrachten. Daar raakt hij geboeid door het groepje nablijvers. Hij doet het voorstel om de jongeren te begeleiden in hun strafstudie, de directeur van de school, Augustine James, gespeeld door Alfre Woodard.
De film is zeer eenvoudig en voorspelbaar, toch vond ik Antonio Banderas overtuigend en heb je en prettig gevoel na het bekijken van deze film. Een aanrader voor een regenachtige avond waarop je niet veel interesse hebt in een gecompliceerde film.
Mijn score: 7/10
Labels:
Alfre Woodard,
Antonio Banderas,
Film,
John Ortiz,
Jonathan Malen,
Laura Benanti,
Muziek,
Rob Brown,
Yaya DaCosta
Abonneren op:
Posts (Atom)