White house down

Deze film bekijken na een bezoek aan Washington begin juli leek de ideale keuze.
Deze Amerikaanse film speelt zich in en rond het Witte Huis af. Wanneer je slechts enkele weken geleden zelf aan het wereldberoemde gebouw stond is een film bekijken over deze actuele plek een meerwaarde.

In de hoofdrol speelt Channing Tatum de politieagent John Cale. Die hoopt kans de maken op een job als lid van de secret service, maar gezien zijn turbulente en woelige verleden grijpt de kerel naast de functie. Des te jammer omdat zijn dochter Emily (vertolkt door Joey King) zo'n hevige van is van "The white house" en de Amerikaanse president.

Cale weet wel bezoekerspassen te bemachtigen zodat ze met hun twee de binnenzijde van het presidentiele gebouw kunnen bezoeken. Op dat moment vindt er onverwachts een terreurdaad plaats.

Het eerste uur van de film is vrij rustig en realistisch.
Nadien komen er wel een aantal actiescènes in de film die overdreven zijn maar niettemin spannend.
Een relatief geslaagd actiefilm.

Manhattan

Woody Allen regisseert meestal zijn eigen films. Manhattan kwam uit in 1979 en speelt zich uiteraard af in het hart van New York. Allen maakt bijzondere films maar drukt telkens zijn kenmerkende stempel. De film opent met beelden van New York, begeleidt door het 'Rhapsody in blue' van George Gershwin's. De film is volledig in zwart/wit wat een sfeervol resultaat oplevert. Woody Allen speelt Isaac Davis een screenplaywriter die reeds tweemaal scheidde. Momenteel is Isaac verliefd op een twintig jaar jongere blondine gespeeld door actrice Mariel Hemingway.



Alles loopt goed tot de intelligente en oudere vrouw Mary Wilkie (gespeeld door Diane Keaton) in het leven van Davis komt. Ze verbaast hem, ze verwondert hem en trekt hem aan. Jammer genoeg is de ze de minnares van zijn gehuwde vriend Yale Pollack (gespeeld door Michael Murphy). Wanneer hun relatie spaak loopt begint Davis een relatie met Mary. Maar jammer genoeg loopt dat eveneens niet van een leien dakje. Een typische Woody Allen film. Een film met gevulde conversaties en absurde Allenhumor.

Mijn score: 8/10