Tribute to Andy Kaufman

Andy Kaufman werd geboren in New York, 1949 en overleed amper 35 jaar later. Andy Kaufman was een comedian maar werd liever een zang- en dansman genoemd. Kaufman werd bekend door zijn filmrol in Taxi samen met Danny DeVito en Judd Hirsch. Ik wist niks van Kaufman voor ik naar de Tribute ging, georganiseerd door een aantal Vlaamse comedians waaronder Wim Helsen, Jelle De Beule, Raf Coppens, Gunter Lamoot, Iwein Segers, Bart Cannaerts, Philippe Geubels, Maaike Neuville, Gigli en nog een aantal anderen. Iwein Segers leidde de avond en kwam eerst tevoorschijn als Erwin Degers. Hij zou een aantal gasten ontvangen later op de avond. Afwisselend kwam filmpjes op het scherm van de echte Andy Kaufman. Het werd al snel duidelijk dat het een vreemd persoon betrof die Andy Kaufman en Wim Helsen trad in zijn voetsporen met de imitatie van Elvis Presley waarvoor Kaufman soms zo geprezen werd en tegelijkertijd afgekraakt.

Andy Kaufman Elvis Impresion - watch more funny videos

Maaike Neuville kwam als gast bij Iwein Segers in de zetel zitten en wat volgde wat een discussie tussen een pas gescheiden koppel. Iwein liet zich vrolijk gaan en Maaike speelde grandioos de rol van chagrijnige underdog. Twee hevige en duistere individuen kwamen hun imago oppoetsen wat jammerlijk mislukte wanneer the big boss het op zijn heupen kreeg van zijn Poolse vriendin. Philippe Geubels daagde mensen uit voor een gevecht van man tot vrouw waarop reactie kwam vanuit het publiek. Niemand minder dan Roos Van Acker en een andere blonde juffrouw van VT4 gingen de uitdaging aan (opgezet spel!?). Vitalski kwam met zijn eigen versie van Kaufmans poppenspel. Vitalski had zijn eigen buikspreekpop mee en leverde een prachtprestatie. Hij ratelde een verhaal af dat bestond uit uitsluitend woorden met klinker 'o'. Tijdens de pauze was het tijd voor melk en koekjes. Andy Kaufman liet namelijk ooit een voltallige zaal vervoeren naar een school waar men melk met koekjes kon nuttigen. Nog absurder was een acte-de-présence van een majorettenvereniging. Ook het aanwezige spook bleef kuieren in de gangen en ging na de pauze terug in het publiek zitten. Na de pauze werd het nog absurder en kwam onder andere Gunter Lamoot optreden. Hij kwam op en ging terug af. Jelle De Beule kwam imitaties doen en sloot af met een imitatie van Eddy Wally. Hij kwam niet terug vanachter de par-a-vent, maar de Voice of Europe himself deed dat wel. Hij ver(r)astte het publiek op een aantal liedjes. Er werd gelukkig afgesloten met een filmpje van Kaufman waarin hij op een trieste en neurotische manier verteld over het 'slechtste' publiek ooit. Het was een ronduit schitterende avond met een intelligent start en absurd einde. Andy Kaufman was een vreemd persoon die graag zijn publiek op het verkeerde spoor zette. Kaufman intrigeert en roept tegelijkertijd angst op... Mijn score: 9,5/10

De vijf - Henk Rijckaert, Wim Helsen, Iwein Segers, Begijn le Bleu en Gunter Lamoot

Plaats van optreden, de centrale nabij de Dampoort. Een avond comedy, een avond van try-outs van maar liefst 5 stand-uppers. De avond begon met mc, Iwein Segers. Iwein Segers blonk vanavond uit in valse onbescheidenheid. Hij wou de trucs van bekende comedians en vooral van zichzelf blootgeven. Dat deed hij op een gespeelde onhandige manier en het publiek vond het best ok. Hij was mc en kwam dus met korte fragmenten van zijn nieuwe show op het podium. Hij kondigde met veel enthousiasme Henk Rijckaert aan. Henk Rijckaert speelde een stukje uit zijn nieuwe show die wellicht Karton zal heten. Na het optreden tijdens de Comedy Casino festival waren de verwachtingen hoog! Hij wou het vooral hebben over werkzaamheden aan zijn gekochte huis. Jammer genoeg brengt dat ergernissen met zich mee en die bleken best grappig te zijn. De grappen gingen van loodgieters, avonturen in de Gamma tot waanzinnige en nutteloze producten uit de Colruyt. De humor en situaties waren heel herkenbaar. De interactie met het publiek leverde grappige situaties op. Ik vond het materiaal dat Henk bracht goed en mits wat rijping benadert hij vast opnieuw het hoge niveau van de vorige show! De volgende show zal wellicht gaan over zwangerschappen en lieve kinderen van 2 jaar. De blog van Henk. Nadat Iwein zijn zelfrelativerende liedjes had gebracht was het de beurt aan Wim Helsen. Hij kwam op, een beetje met gespeelde onzekerheid. Nadat hij net was gestart viel de show stil want een vreemd stemmetje overstemde Wims show. Uiteraard was deze stem Wim zelf die zichzelf volledig kwam afbreken. Wim bleek volgens de stem een zielig kereltje te zijn die zelfs heel jaloers kon zijn, jaloers op een vijs. Wat Wim Helsen ging vertellen was dus volgens de stem allerminst grappig. Daarna probeerde Wim op het podium dit opnieuw te ontkrachten aan de hand van een moppenboek, alles bleek grappig te zijn. Het einde werd weer geleid door de opgenomen stem die Helsen in de grond boorde. Je merkt, het was een absurd fragment en niet altijd even geslaagd. Misschien was het doel niet helemaal duidelijk omdat hij natuurlijk maar een fragment bracht... ik ben er niet zo goed uit. Maar zoals Wim Helsen zei: "Dat komt nog wel" Begijn le Bleu was ons tot nu toe onbekend. Hij vertelde het verhaal van de gehandicapte en zielige Sammy. Begijn kan vloeiend en intrigerend vertellen. Ik was geboeid en aan de stilte en nadien applaus te horen bleek dat ook zo te zijn met het publiek. Het enige wat ontbrak was een flinke dosis humor. De enkele grappen waren niet altijd even geslaagd. Neen, Begijn le Bleu veel tegen. Als afsluiter kwam Gunter Lamoot. Mijn vriendin merkte op dat hij er tegenwoordig opvallend netjes uitziet. Niettemin wond hij er geen doekjes om. Hij had nog geen nieuw materiaal voor zijn nieuwe show van september/oktober. Hij ging dus maar wat doen. Lamoot was zonder iets te doen als hilarisch. Hij sprong van de hak op de tak. Hij voerde een goocheltruc uit die er geen bleek te zijn. Hij bracht gedichten die verborgen grapjes bleken te zijn (Lente aan de Noordpool) Het hoogtepunt was ongetwijfeld de kinderlijke versie van een wereldhit die Gunter inzong als kind (waar of niet waar?) Gunter Lamoot vulde zijn tijd grotendeels met nonsens, maar daar is hij ijzersterk in. Ik was alvast laaiend enthousiast en wil gerust Smurf spelen tijdens de show! Een fragment uit de Slimste Mens! Mijn score: 9/10

Theo Maassen

Deze avond reden we richting Antwerpen op weg naar The Joker, een kroeg bekend voor de optredens van allerhande standup-comedians. Eénmaal aangekomen bleek er een lange rij te staan. Aan het raam de boodschap: VOLZET, more luck next time. We bleven wat hangen in de rij en merkten al vlug dat het kleine café gevuld was met (Vlaamse) comedians. Zo stond Wim Helsen een pintje te drinken en passeerden Chris Van den Ende, Michaël Van Peel, Henk Rijckaert ons voorbij. Zij stonden allen op de guestlist. Na lang wachten en geen verandering dan maar iets drinken in een ander café. Na ons verwarmend drankje terug richting The Joker. En ja gelukkig nog een stukje van de show van Theo Maassen opgevangen. In het kleine café leek het wel een algemene vergadering van bekende comedians, want naast eerder vermelde namen zagen we ook nog Xander De Rijcke, Phillipe Geubels en Bert Gabriels. We keerden terug van een deels kale reis, maar toch een stukje tevredenheid over de comedysfeer die in en rond The Joker hing.

Bij mij zijt ge veilig van Wilm Helsen

We gingen met twee kijken naar Wim Helsen met zijn tweede show: Bij mij zijt ge veilig in het Scheldetheater van Terneuzen. Wim Helsen live aan het werk zien, stond hoog op ons verlanglijstje. We kenden de man van het Eénprogramma "De bovenste plank" en via Comedy Casino op Canvas. Ik hoopte dat hij niet te vaak zoals in Comedy Casino zou praten in zijn onverstaanbaar taaltje. De zaal was behoorlijk gevuld met een overwegend Nederlands publiek. Wim Helsen is voor mij een bizar en mysterieus figuur. Vanaf het moment dat hij op het podium staat bazelt hij de meest absurde ideeën. Hij verkondigde dat de wereld zonet was vergaan. Gelukkig, gelukkig had iedereen in de zaal, inclusief Wim het overleefd. Wim begon uit te leggen hoe het zover was gekomen. Het verhaal begint bij een aboriginal en een vosje. Het verhaal is tegelijkertijd de grootste onzin als fantastische fantasie. Hij vertelt op een sublieme, eigenzinnige manier. Hij betrekt het publiek, hij kiest zelfs een man die plotseling een wel erg grote rol krijgt in de show. De man wordt minister van de nieuwe staat die bestaat uit de overlevenden in de zaal. Al gauw blijkt dat Wim Helsen toch niet de meest sympathieke vorst zal zijn voor zijn burgers. Helsen wordt een paar keer boos waardoor hij op zijn koffer kruipt en onverstaanbare wartaal uitkraamt. Helsen blijft de ganse tijd het publiek brainwashen door zijn verhalen en beloftes. De ontknoping is des te spannend! Ik vond "Bij mij zijt ge veilig" super, Helsen is apart maar uniek! De titel die hij kreeg bij "Heden soup", die van belofte is voor 100% terecht. In het publiek was niemand minder dan Raf Walschaerts aanwezig, hij startte spontaan een staande ovatie voor Wim Helsen. We reserveren alvast een ticket voor de volgende show van Helsen! Mijn score: 9/10