Een overzicht van films, boeken, theater, comedy,... die ik las, bezocht, bekeek enz...
Posts tonen met het label Bourlaschouwburg. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Bourlaschouwburg. Alle posts tonen
maandag 16 februari 2009
Saint Amour 2009
Saint Amour is aan zijn twintigste editie toe en de literaire avonden van Behoud de begeerte bestaan sinds 1984. Reden tot feest en dat komt tot zijn recht in het knappe en uitgebreide programmaboekje.
De aftrap in de Bourlaschouwburg werd gegeven door Peter Verhelst, winnaar van de Herman De Coninckprijs 2009. Buiten het feit dat Verhelst miezerig in beeld werd gebracht stonden zijn gedichten ijzersterk recht.
Thomas Gunzig is een Waalse schrijver. Hij vertelde een kortverhaal over Bob en Cathy en de dode giraffe in Bobs tuin. Een grappig en eenvoudig verhaal met een moraal.
Bart Chabot ken ik reeds van de Slimste Mens ter wereld en De laatste show. Hij is een hyperactieve Nederlander die naar waardering ijvert in België. Zijn werk wordt gewaardeerd maar tot nu toe had ik het beeld van een cliché Nederlander, hyperactief en zenuwslopend. Niettemin wist hij als performer te overtuigen, zijn verhalen waren grappig en treffend. Ze waren herkenbaar en hij wist het publiek te betrekken in zijn verhaal.
Véronique Olmi is een Franse toneelschrijfster. Ze schreef "Geen gewone dag" als debuutroman en oogste hiermee internationale furore. Ze las een gedicht voor met enorm veel vlotheid en plaatste haar woorden zeer zorgvuldig. Het onderwerp van haar stukje literatuur was ijzersterk. Het was een keihard verhaal van een misbruikte vrouw, zowel fysiek als psychologisch. Ze las het voor met hoop en zonder vroom. Het kwam soms sarcastisch over waardoor je als toeschouwer zin had om te roepen dat ze zich had moeten verweren, dat ze haar man had moeten verlaten.
Liesa Van der Aa bracht muziek, Engelstalige en poëtische muziek met haar geliefde instrument, de viool. Ze combineert dit klassieke instrument met effectenpedalen wat soms een chaotisch en dramatisch effect creeërt.
Ramsey Nasr de laatste tijd vaak gezien. Toch kwam hij weer verrassend uit de hoek. Hij las gedichten van Hugo Claus voor. Claus zijn werk is knap maar moeilijk, dat bleef het dan ook. Hij bracht ook een hommage aan Wannes Van De Velde en bleek vloeiend Antwerps te spreken.
Antjie Krog werd speciaal en op de valreep binnengehaald voor Saint Amour. Deze Zuid-Afrikaanse auteur brak als jong meisje reeds door met een dichtbundel en vertoont kenmerken van de (hyper)actieve Joke Van Leeuwen. Haar gedichten, hoofdzakelijk in het Zuid-Afrikaans waren met momenten grappig en het was leuk om het Zuid-Afrikaanse schrift te zien met haar gelijkenissen en verschillen met het Nederlands.
Huelgas Ensemble kwam als voorlaatste op het podium met een dirigent en een aantal mannelijke en vrouwelijke zangers. Dit ensemble brengt polyfone muziek. Muziek uit de Middeleeuwen en Renaissance dus. Niet makkelijk toegankelijk maar eens je deze klanken en pure zang en canonstukken hebt gehoord dan verdwijn je in een ander tijdvak. Je vliegt mee op de klanken en verplaatst je zo naar lang vervlogen tijden.
Labels:
Antjie Krog,
Antwerpen,
Bart Chabot,
Behoud de begeerte,
Bourlaschouwburg,
Erwin Mortier,
Huelgas ensemble,
Liesa van der Aa,
Peter Verhelst,
Ramsey Nasr,
Saint Amour,
Thomas Gunzig,
Véronique Olmi
zondag 8 februari 2009
Zita Swoon en Rosas, Dancing with the Sound Hobbyist
Zita Swoon, 7 maart 2008, een onvergetelijke dag want toen ging ik naar het beste optreden dat ik ooit zag. Opzwepend, spannend, muzikaal geniaal en schitterend gebracht. Bijna een jaar later trokken we naar de Bourlaschouwburg in Antwerpen om het vervolg te bekijken.
De verwachtingen waren heel hoog en het betreden van de zijloge deed me huiveren van bewondering. De Bourlaschouwburg is fenomenaal. De zaal is prachtig, je waant je in een grote historische theaterzaal en dat is de Bourla daadwerkelijk. Prachtige schilderwerken en indrukwekkende loges en balkonnen.
Zita Swoon kwam op en de mannelijke danser nam een centrale plaats in. Het begin was eenvoudig en sober. Na drie vreemde en abstracte nummers kwam de echte Zita Swoonsound boven, ritmisch en opzwepend. Stef Kamil Carlens werd opnieuw bijgestaan door ervaren muzikanten en 2 schitterende zangeressen.
De show werd in twee sterke delen verdeeld en Zita Swoon kwam verfrissend uit de hoek met een groot gehalte aan dans en instrumentale liedjes. Daarnaast waren de nieuwe nummers met zang zeker niet te min en sleepten het publiek mee. De dans was een absolute meerwaarde en het was geweldig om ook Carlens eens te zien dansen.
Een schitterend optreden om kippenvel van te krijgen!
Mijn score: 10/10
Labels:
Antwerpen,
Bourlaschouwburg,
Dans,
Muziek,
Stef Kamil Carlens,
Zita Zwoon
Abonneren op:
Posts (Atom)