De kreuners

De kreuners treden traditiegetrouw tijdens de Gentse feesten op. Om 23u begon het optreden op het St. Baafs. Het plein stond afgeladen vol en de sfeer zat goed. Dit jaar viert men het 30-jarig bestaan van de kreuners en men houdt dus een bijzondere tournee. De bezetting wordt eveneens een dagje ouders maar de toevoeging van Axl Peleman is een schot in de roos. Walter zong met de band eerst iets minder bekende nummers maar telkens als Walter het publiek toesprak werd het uitzinnig van vreugde. Ze brachten onder andere "Koes Koes kreten", "Ik dans wel met mezelf". Vanaf Layla barstte het publiek los in meeschallen van de teksten. Daarna volgde nog het voortreffelijke "Ik was verliefd op Chris Lomme", "Ik wil je", "Zo jong", "Zij heeft stijl", "Nee oh Nee" en "Ja". Ze brachten een tof en sfeervol concert. St. Baafs was in de ban en ik ook. Hiep hiep hoera voor de kreuners.... Wat daarna volgde was minder cultureel... Mijn score: 8.5/10

Te Gek!?

"Er is veel veranderd in de psychiatrie, zeggen de mensen, en ze hebben gelijk. Ze bedoelen: er is veel verbeterd, en opnieuw hebben ze gelijk. Vroeger als je ‘gek’ was, dan sloten ze je op. Of ze stopten je dagen in een bad opdat je zou kalmeren. Op den duur was je kalm. Je was zelfs murw en apathisch. Vandaag zijn er medicijnen en therapieën, en het woord ‘gek’ wordt minder lichtvaardig gebruikt. De vraag wordt gesteld: wat betekent dat eigenlijk ‘gek’? Gek genoeg is de stilte dikwijls gebleven, de stilte waarin over ‘gekte’ niet kan worden gepraat, en ook niet over angsten en paranoia, over pijn in hart of kop. En kan er al worden gepraat, dan wordt er dikwijls niet geluisterd. Het ‘Te Gek !?’ project wil de stilte verbreken. Laat de muziek losbarsten opdat straks het praten kan beginnen. Het échte praten en het échte luisteren, ook over wat zich moeilijk laat bespreken of beluisteren. Vooral over dat. Praat erover. Luister ernaar. Doorbreek het taboe." Met deze tekst kondigt auteur Kristien Hemmerechts de show aan. De voorstelling "Te Gek!?" is op rondreis. Het is 1 maart en het ensemble van artiesten strijkt neer in Sint-Niklaas, meer bepaald in de Stadsschouwburg. De voorstelling bestaat uit een afwisselend programma van tekst en muziek. Het was vooral voor de muziek dat we kwamen. Jan De Wilde warmde het publiek om met o.a. zijn "Fanfare van honger en dorst". Guy Swinnen sprong en zong stevig en werd gesteund door "De Laatste Showband", de vaste begeleiding gedurende de avond. Vooral Tom Helsen ontroerde ons met prachtige nummers als "Sun in her eyes" en "Change yourself" Het Zesde Metaal was ook supergoed. Wannes Cappelle was alleen aanwezig en zong zoals steeds in zijn eigen dialect het West-Vlaams. Het kwam super over maar toch had hij zijn twijfels over het volledige songbegrip bij het publiek....?! Dit alles werd mooi opgesmukt door Axl Peleman. Jawel, dit is en was een mooi initiatief en fijne avond! Te Gek! Mijn score: 8/10