Het 35e internationaal filmfestival van Vlaanderen (Gent) had plaats van 7 - 18 oktober. We gingen kijken naar een onbekende film van een voor ons onbekende Waalse regisseur Joachim Lafosse. De zaal was volledig gevuld en eveneens regisseur en twee hoofdrolspelers Jonathan Bloquet en Jonathan Zaccaï waren aanwezig.
Jonathan speelt een tiener met dezelfde voornaam die een tenniscarriëre ambieert. In zijn gezin is er weinig plaats voor hulp, hij heeft een afstandelijke relatie met zijn vader en zijn moeder is steeds buitenshuis voor werk. Hij wordt grotendeels opgevangen door een trio vrienden. Die vrienden trachten de jonge Jonathan te helpen bij z'n schoolwerk.
Jonathan wil namelijk slagen voor de middenjury. Alleen blijft het niet bij helpen met schoolwerk, de drie gaan telkens een stap verder in het 'opvoeden' van de jongen. De film bouwt zeer sterk op maar geeft je geen goed gevoel. Je gaat buiten met een vrang en onhebbellijk gevoel. De hoofdrolspeler wordt in de film zowel psychologisch als lichamelijk misbruikt en dat zorgt ervoor dat je deze film niet met enthousiasme kan onthalen. Het maakt wel duidelijk hoe sommige vormen van misbruik bij jongeren uit de hand kan lopen (vb. ouders die geen controle of interesse vertonen in hun kinderen) en (volwassenen die het vertrouwen van jongeren misbruiken).
De regisseur beantwoordde na de film nog een aantal vragen en legde uit dat hij vertrok vanuit het uitgangspunt: "Kan onderwijzen een neutrale daad zijn?".
In de soundtrack zitten slecht twee nummers, van Goose en Vive la fête.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten