Koning, keizer, kannibaal

Een muzikaal toneel met Wouter Deprez, Helder Deploige en Wannes Capelle. Iedereen kent ongetwijfeld standup-comedian Wouter Deprez. Helder kende ik via zijn muziek en Wannes Capelle was me nog onbekend, maar dat veranderde volledig na het zien van de voorstelling. De drie jonge mannen brachten een toneelvoorstelling waarin men mijmerde en hunkerde naar vervlogen tijden. Ze willen alle drie graag terug gaan in de tijd en vinden een gezamenlijke kapstok, Eddy Merckx, geboren in 1945. Vanaf dat moment blijft wielrennen een centraal vertrekpunt waarover ze honderduit kunnen vertellen. Ze zingen samen liedjes, praten over legendarische figuren zoals Elvis Presley, John Lennon, John F. Kennedy.... Het wordt een reis doorheen de tijd met als eindpunt, het heden. Opvallend is dat de spelers 1945, en de daaropvolgende jaren niet zelf beleefden. Ze wedijveren tussen elkaar over wie en wat belangrijk was voor een bepaalde periode. Ze laten hits van vroeger herleven zoals: Poupée de cire, poupée de son waaruit blijkt dat Wouter Deprez goed kan zingen en Helden een waarlijk muzikaal talent is. Ons verdoken doel was om Wouter Deprez nog eens aan het werk te zien maar zijn compagnons waren eveneens meer dan de moeite waard. Wouter kwam over als de artiest met het meest speelervaring, hij daagde het publiek nu en dan uit. Koning keizer kannibaal was leuk om zien en werd vermoedelijk door een iets oudere generatie nog beter gesmaakt. Mijn score: 8.5/10