Elève libre

Het 35e internationaal filmfestival van Vlaanderen (Gent) had plaats van 7 - 18 oktober. We gingen kijken naar een onbekende film van een voor ons onbekende Waalse regisseur Joachim Lafosse. De zaal was volledig gevuld en eveneens regisseur en twee hoofdrolspelers Jonathan Bloquet en Jonathan Zaccaï waren aanwezig. Jonathan speelt een tiener met dezelfde voornaam die een tenniscarriëre ambieert. In zijn gezin is er weinig plaats voor hulp, hij heeft een afstandelijke relatie met zijn vader en zijn moeder is steeds buitenshuis voor werk. Hij wordt grotendeels opgevangen door een trio vrienden. Die vrienden trachten de jonge Jonathan te helpen bij z'n schoolwerk.

Jonathan wil namelijk slagen voor de middenjury. Alleen blijft het niet bij helpen met schoolwerk, de drie gaan telkens een stap verder in het 'opvoeden' van de jongen. De film bouwt zeer sterk op maar geeft je geen goed gevoel. Je gaat buiten met een vrang en onhebbellijk gevoel. De hoofdrolspeler wordt in de film zowel psychologisch als lichamelijk misbruikt en dat zorgt ervoor dat je deze film niet met enthousiasme kan onthalen. Het maakt wel duidelijk hoe sommige vormen van misbruik bij jongeren uit de hand kan lopen (vb. ouders die geen controle of interesse vertonen in hun kinderen) en (volwassenen die het vertrouwen van jongeren misbruiken).

De regisseur beantwoordde na de film nog een aantal vragen en legde uit dat hij vertrok vanuit het uitgangspunt: "Kan onderwijzen een neutrale daad zijn?". In de soundtrack zitten slecht twee nummers, van Goose en Vive la fête.

Tom Lanoye

Tom Lanoye is romanciër, columnist, toneelacteur, poëet, scenarist en podiumbeest, de man werd iets uitgebreider aangekondigd door iemand van de bibliotheek van Wachtebeke. De zaal was goed gevuld en de thermostaat stond te hoog. Tom Lanoye kwam rustig en met veel zelfvertrouwen op het podium staan. Hij maakte meteen duidelijk wat hij ging doen, voorlezen, voordragen en vragen beantwoorden. Hij wist onmiddellijk heb publiek te overtuigen dat men gerust vragen en "verzoeknummers" mocht verzoeken. Lanoye kan ontzettend boeiend vertellen. Hij leest met passie en groot inlevensvermogen voor. Hij kent zijn eigen werk uit het hoofd. Hij schakelt zonder problemen over van het ene boek naar het andere en onderbreekt zichzelf met kinderlijk enthousiasme. Ik was verbaasd dat een "gewone" schrijver zo eenvoudig een avond kon vullen en iedere aanwezige wist te boeien in zijn verhalen, zijn gedichten en zijn visies. Hij had het over zijn politieke stukken als columnist en als schrijver. Hij toonde aan dat politiek en kunst al eeuwenlang onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Hij deelde zijn ongenoegen ivm met de kortzichtigheid van onder andere Bart De Wever en Geert Bourgeois over de Vlaamse identiteit. Tom Lanoye kwam zeer sympathiek en bijzonder intelligent over. Hij is een eerste klas verteller en verdiept zich zeer grondig in klassieke literatuur en de onderwerpen die hem boeien als auteur en als beschrijver van de geschiedenis, of het nu fictie of non-fictie is, hij stopt zeer veel van zichzelf in zijn werk. Tom Lanoye is absoluut de moeite waard en stemt tot nadenken over een heleboel onderwerpen.

Rock Ternat

Dankzij Jolien haar wedstrijdgeluk wonnen we een duo-ticket voor Rock Ternat. Jammer genoeg konden we op vrijdag niet gaan. We misten Arsenal op vrijdag maar zaterdagavond bleek veel goed te maken. De jonge revelatie Freaky age misten we. Het feest begon voor ons met het knallende optreden van Triggerfinger. Triggerfinger wist te bekoren, de muziek stond net zoals op Crammerock snoeihard maar wat een show dat de band bracht. Ook was hun imposante bassist terug van weggeweest. Ruben Block is echt geweldig theatraal en zijn Engelse quote's hitsen het publiek op tot aan het kookpunt. Wijs en hard optreden dus.... Nada Surf, de enige buitenlandse groep kwam optreden in Ternat. Hij had nog niet zo'n grote opkomst voor het podium maar vloog er niettemin stevig in. Hij kwam 'sympathiek' over en de songs waren best ok. Hij maakte vooral het einde van de show af met zijn bekende hits zoals 'I'm popular' en 'Always love'. Een fijn ietwat braaf optreden. Bekijk zeker hun site eens. Die is sprookjesachtig. De Black Box Revelation was de revelatie van de avond. Met z'n twee zijn ze ijzersterk. Je begrijpt niet alle songteksten maar wat een tempo en wat een opwinding. De drummer is ongeloofelijk. Ik zag nog nooit iemand drummen met zo'n energie en dat van het begin van het optreden tot het eind. The Black Box Revelation staat er en heeft al sterke songs! Het publiek ging uit de bol! Binnenkort meer over het optreden van CPeX en Arno

Humorologieconcours 2008

Humorologieconcours is een jaarlijks humoristische wedstrijd waarbij een aantal groepen of individuen strijden om de eerste prijs. De deelnemers zijn meestal een variatie van stand-up comedy, theater, circus- en acrobatie. De avond begon met Aardvark, de Evergemse zanger kwam zonder zijn kompaan optreden. Hij wisselde sarcastische liedjes af met boeiende en minder belangrijke anekdotes. Het viel op dat de zanger een prachtige stem bezit en vooral Engelstalige nummers tot hun recht komen. Na Aardvark was het trio, Intgeniep aan de beurt. Kris Delember omschrijft zijn eigen groep meer als cabaret dan als stand-upcomedy en dat is terecht. Ze zijn een mix van Neveneffecten en Kommil Foo. Ze brachten hilarische sketches en prachtig en goedgeschreven liedjes. De pauze eindigde en KrisKras stond op het podium. Een zielige oude man. Hij vertelde maar wist niet de boeien. Hij maakte woordgrapjes die niemand aan het lachen brachten. Hij had een reistas bij waarin allerlei onzin inzat. Tot overmaat van ramp begon hij idiote gedichten voor te dragen om dan in mineur te eindigen met een klok die zich bevond in zijn reistas. Het was hoog tijd om het podium te verlaten en conclusies te trekken. Paul Saint-Ghislain stond als laatste op het podium. Hij had iets slordigs, iets zieligs over zich heen hangen en had tal van belangrijke levensvragen voor het publiek. Hij kon boeiend vertellen en het publiek volgde. Hij ging met een trietst gevoel van het podium want het publiek lachte niet spontaan. Niettemin had hij wel gescoord.